Yasmin kan maar moeilijk wennen. Haar opa en oma, bij wie ze nu woont, zijn natuurlijk hartstikke lief, maar het is toch anders dan thuis. Ze mist haar zus Bo, die in de stad woont en die ze daardoor veel te weinig ziet. Maar het allermeest mist ze natuurlijk mama, van wie niemand uit de klas mag weten dat ze in de gevangenis zit en die ze alleen af en toe kan bezoeken. Als Mees op een ochtend in de klas vertelt dat hun bandje een drummer én een zanger zoekt, leeft Yasmin op. Zingen in een band is haar grote droom. Als ze zingt, voelt alles anders, beter. Dan kan ze wél laten horen en zien wat ze voelt.
